addThis Κοινή χρήση κουμπιών στο FacebookFacebookFacebookShare στο TwittertwitterTwitterShare στο PinterestPinterestPinterestShare στο MoreAddthismore
Η παλινδρόμηση ορίζεται ως η παθητική παλινδρόμηση των τροφίμων και/ή υγρών δευτερογενών σε κάποιο είδος φλεγμονής ή ανωμαλίας του οισοφάγου. Ο εμετός, από την άλλη πλευρά, ορίζεται ως η ενεργός εορτασμός των τροφίμων ή/και του υγρού δευτερογενούς στη φλεγμονή του στομάχου ή των εντέρων. Στην κτηνιατρική, είναι ζωτικής σημασίας να διαφοροποιηθεί η παλινδρόμηση από εμετό, καθώς αντιμετωπίζονται και οι δύο διαφορετικά και έχουν διαφορετικές υποκείμενες αιτίες.
Συνηθέστερα, η παλινδρόμηση αποτελείται από αδιευκρίνιστα τρόφιμα ή/και υγρά. Οι αιτίες της παλινδρόμησης περιλαμβάνουν διάφορες διαταραχές του οισοφάγου, συμπεριλαμβανομένης της οισοφαγίτιδας, της κατάποσης του ξένου σώματος, καθώς και μια κατάσταση γνωστή ως Megaesophagus. Οι διαφορικές διαγνώσεις της παλινδρόμησης διακρίνονται από την ιστορία, τις φυσικές εξετάσεις και ενδεχομένως τις ακτινογραφίες και τις μελέτες αντίθεσης. Η θεραπεία συνήθως συνίσταται στη διατροφή μιας ήπιας, εύκολα αφομοιωμένης δίαιτας, καθώς και τυπικά αντιόξινα (δηλαδή Pepcid AC, σουκραλφικού) καθώς και φαρμάκων για την προώθηση της μετακίνησης των τροφίμων (δηλαδή της μετοκλοπραμίδης) κάτω από τον οισοφάγο. Η πρόγνωση θα διαφέρει ανάλογα με τη διάγνωση.
Η επεξεργασία για χρόνιο εμετό περιλαμβάνει επίσης τις παραπάνω δοκιμές, αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνει επιπλέον απεικόνιση όπως υπερηχογράφημα ή ενδοσκόπηση, καθώς και πολύ πιο εμπλεκόμενη εργασία αίματος. Η θεραπεία θα βασίζεται επίσης στον προσδιορισμό μιας υποκείμενης αιτίας, καθώς και σε συμπτωματικά φάρμακα όπως αυτά που επεσήμαναν παραπάνω, καθώς και νεότερα φάρμακα όπως η συνταγογραφούμενα cerenia.